An Hooghe

Ik ben geboren in 1975, samen met mijn tweelingzus Katrien. Met onze oudere zus, Veerle, en onze ouders woonden wij tijdens onze jeugdjaren op verschillende plaatsen doorheen Vlaanderen.

Reeds van in de humaniora was het mijn droom om klinisch psychologe te worden, om mét mensen te praten en te werken, over het leven en de liefde.

In 1993 begon ik mijn studies klinische psychologie aan de K.U. Leuven. Meteen daarna deed ik een bijkomende opleiding relatie & gezinstherapie (Postacademische vorming K.U.Leuven), en kreeg ik ook een job aangeboden binnen de ouderenpsychiatrie in het UZ Leuven. Mijn interesse in verlies en rouw kent daar zijn begin.

In de daaropvolgende jaren groeide de interesse in relaties en gezinnen (Voortgezette Academische Opleiding K.U.L.: Relatie-, Gezins-, en Sekstherapie), en ook de interesse in verlies en rouw verder. Steeds meer begon ik mij te interesseren in de verhalen van mensen over de uitdagingen die gepaard gaan met verliessituaties, en de impact dat dit heeft op het partner- & gezinsleven. Ik begon aan een doctoraatsonderzoek over de koppelcommunicatie bij ouders na het verlies van een kind, en begon deel uit te maken van een internationaal netwerk van experten rond rouw. In februari 2019 verdedigde ik met trots dit doctoraat: "It's a matter of attunement": couple communication in times of child loss and child cancer" ("Het is een kwestie van afstemming": een exploratie van koppel communicatie bij kinderkanker en het verlies van een kind).

De voorbije jaren werkte ik steeds als klinisch psychologe op twee plaatsen: in mijn privépraktijk, en op Context, Centrum voor Relatie- & Gezinstherapie, U.Z. Leuven, waar ik ook als opleider verbonden ben aan de postacademische opleiding Relatie- & Gezinstherapie, en ook al jaren een jaaropleiding ‘Rouw en verlies vanuit een systemisch kader’ verzorg.  

Al lang droom ik ervan om een expertisecentrum uit te bouwen met gelijkgezinden, waar er professionele zorg kan aangeboden worden aan mensen in rouw, én vorming kan gegeven worden aan andere hulpverleners die hier houvasten in zoeken.  

Ik vind het erg belangrijk om in dit alles ook vormen van samenwerking te hebben met mensen die het verlies van een kind van binnenuit kennen. De publicatie van het boek ‘Anders Nabij’ is hier voor mij een belangrijk voorbeeld van. 

Als moeder van twee kinderen, Elise en Arno, probeer ik dit alles te combineren met een eigen gezinsleven.

Lidmaatschap:

• Lid van de Vereniging van Klinisch Psychologen (VVKP) + Supervisor 
• Lid van de Belgische Vereniging voor Relatietherapie, Gezinstherapie en Systeeminterventie (BVRGS) + Supervisor BVRGS
• Member International Workgroup of Death, Dying and Bereavement (IWG, 2010)
• Member of the international Advisory Committee for the Association of Death Education and Counseling (ADEC)
• Erkenningsnummer psychologencommissie: 752104925